Za oknami prawdziwie polska jesień. Złociste liście w parku połyskujące w promieniach słońca, poranne mgły, pajęczyny z kroplami rosy... Czy może być coś równie pięknego? Nie wiem, ile ta sielanka potrwa, bo prognozy pogody na najbliższe dni nie wyglądają już tak pomyślne. Postanowiłam więc maksymalnie wykorzystać ten piękny czas i zbierać energię na ,,gorszy, bardziej ponury okres”, który chcąc nie chcąc przed nami.

Żeby pozytywnie naładować akumulatory, nie trzeba wyjeżdżać do ciepłych krajów. Wystarczy rodzinny spacer po okolicy, po lesie. To naprawdę doskonała forma na odpoczynek i poprawę nastroju, restart po ciężkim dniu, tygodniu pracy.

Tym razem postanowiliśmy się wybrać na spacer do Magurskiego Parku Narodowego. Słoneczna pogoda rozpieszczała nas od samego początku, a jesienny krajobraz, który obserwowaliśmy, zapierał dech w piersiach. I te szeleszczące pod stopami liście, niczym odgłosy najcudowniejszej muzyki. Istna poezja.

Magurski Park Narodowy – jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony w 1995 roku. Park leży na granicy województw małopolskiego i podkarpackiego w samym sercu Beskidu Niskiego. Swoim zasięgiem obejmuje górne dorzecze Wisłoki oraz pasmo Magury Wątkowskiej. Tereny Magurskiego Parku Narodowego pełnią kluczową rolę ekologiczną, stanowiąc pomost pomiędzy innymi chronionymi obszarami polskich Karpat Zachodnich i Karpat Wschodnich. Magurski Park Narodowy (MPN) chroni przede wszystkim unikatowy w skali Karpat obszar przejściowy między Karpatami Zachodnimi i Karpatami Wschodnimi. Ponad 90% powierzchni parku zajmują lasy. Na jego terenie wyróżnić można dwa piętra roślinne: pogórza i regla dolnego. Piętro pogórza, zajmujące około 43% powierzchni parku i sięgające 530 m n.p.m., to głównie drzewostany sztuczne z przewagą sosny. Znajdują się tu też liczne łąki i pastwiska, a także torfowiska. Piętro regla dolnego, zajmujące około 57% powierzchni parku i sięgające od 530 m n.p.m. wzwyż (najwyższy szczyt w parku to Wątkowa 846 m n.p.m.), to głównie naturalne lasy bukowe (udział lasów sztucznych jest tu zdecydowanie mniejszy) z domieszką jedlin i rzadko występujących w Karpatach jaworzyn. Istnieją tu trzy obszary ochrony ścisłej: Magura Wątkowska (1189 ha), Kamień (378 ha) i Zimna Woda (841 ha), jest rezerwat skalny Kornuty, i pomnik przyrody Diabli Kamień. W parku występuje prawie 800 gatunków roślin i prawie 200 gatunków zwierząt (nie licząc owadów). Wśród roślin 59 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, 11 częściową, a 12 wpisanych jest do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin.

(żródło Wikipedia)

Zapraszam na spacer :)

Ania :)