,,Małe wielkie sekrety” to książka wychodząca naprzeciw społecznym oczekiwaniom, stereotypom i uformowanym modelem kobiety.

Magdalena Majcher to nieliczna z polskich pisarek, która w swoich książkach dotyka tematów trudnych i odważnych. Ostatni tom tak bardzo lubianej przeze mnie serii ,,Osiedle Pogodne” ukazuje temat niepełnosprawności i związane z tym dylematy, pytania, odpowiedzialność.

Monika z dystansu obserwuje afery i skandale, które wstrząsają życiem osiedla. Nie ma czasu wnikać w cudze problemy. Opiekuje się niepełnosprawną córką, pracuje zawodowo, a na dodatek prowadzi fundację.
Kiedy pewnego dnia Monika znika bez śladu, jej partner szaleje z niepokoju. Postanawia na własną rękę odnaleźć ukochaną. Trafia na pewien trop, prowadzący do przeszłości Moniki. Z przerażeniem odkrywa, że kobieta, którą uważał za wierną partnerkę i kochającą matkę, jest kimś zupełnie innym. Dlaczego Monika zniknęła? Czy każda kobieta ma instynkt macierzyński i jest stworzona do bycia matką?

,,Małe wielkie sekrety”

Jest to książka wychodząca naprzeciw społecznym oczekiwaniom, stereotypom i uformowanym modelem kobiety.Każda kobieta jest indywidualnością i to, co dla jednej będzie spełnieniem marzeń, dla innej może okazać się katorgą i karą. Magdalena Majcher w książce ,,Małe wielkie sekrety” dotyka tajemnicy jaką jest kobieta. Prowadzi Czytelnika przez wszystkie warstwy osobowości, docierając do najważniejszego, a mianowicie do kwestii wyboru i świadomości.
Podczas czytania książki nasuwało mi się mnóstwo pytań a zarazem odnajdywałam też na nie odpowiedzi.

Wolność kontra macierzyństwo

Macierzyństwo często wrzucamy do jednego wora myśląc, że skoro nam się udaje to i inne kobiety tak muszą; bo tak jest, tak wypada, bo takie jest nasze - nas kobiet przeznaczenie. Wiele osób wręcz nie wyobraża sobie innej roli dla kobiety. Musi być żoną, matką i nie ma innej opcji!
Zapominamy o świadomych wyborach, o tym, że decyzja należy indywidualnie do każdej kobiety osobno, a nie zbiorowo.

W książce Magdaleny Majcher obserwujemy przykład macierzyństwa i codzienności z niepełnosprawnym dzieckiem. Mamy przed oczami zarys życia w takim rytmie, który jest podporządkowany potrzebom dziecka, przy których z kolei potrzeba kobiety staje się drugorzędna.
Tutaj zaczyna się nasza ocena, a może i nawet osąd, bo przecież jak,ta główna bohaterka może postępować w taki sposób.
Monika odchodzi. Odpuszcza? Poddaje się?
Czytelnik zauważa pewnego rodzaju społeczny dysonans, bo skoro główna bohaterka jest świetną działaczką społeczną, to przecież bez problemu poradzi sobie jako matka. A jednak w tym przypadku jest zupełnie inaczej. Najwyraźniej pisarce zależało na tym, by pokazać w swojej książce zupełnie inny przykład. Kartkę z życia kobiety, która po prostu odpuściła, nie poradziła sobie z tym, co miał dla niej przygotowane ,,los”.
,,Nigdy jej tak naprawdę nie znał. Zastanawiał się, jak to możliwe spędzić z kimś piętnaście lat, mieszkać pod jednym dachem, dzielić smutki i radości życia codziennego i nie przekonać się, jakim jest człowiekiem. Czuł się oszukany.”

Magdalena Majcher ocenę postaci pozostawia nam. To Czytelnik dokonuje analizy i ewentualnego osądu bądź też jego braku. Bardzo się cieszę, że właśnie taką swobodę mamy, gdyż każdy człowiek zupełnie inaczej może postrzegać sprawy.

Przeczytaj także: CBD Spectral na spokojny sen

W książce ,,Małe wielkie sekrety” dotykamy dość powszechnego problemu, jakim jest życie według utkanych stereotypów oraz oczekiwań bliskich, przy okazji zacierającego się wewnętrznego głosu i osobistych potrzeb człowieka. Za każdym razem Magdalena Majcher trafia w tematy, które dotykają dna naszego serca i skłaniają do refleksji.
Poruszany w tej książce problem relacji rodzic- małżeństwo-dziecko to kwestia, która może być rozumiana na milion sposobów. Tak naprawdę każdy Czytelnik wypracuje sobie swoje zdanie. Kolejny raz ukazana w powieści główna bohaterka jest tak bliska nam – kobietom XXI wieku. Magdalena Majcher wie jak porwać serca Czytelników, a za przyczyną historii z książki ,,Małe wielkie sekrety” zrobiła to po mistrzowsku.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Pascal.
Ania